|
|
| Ograniczenie emisji gazu do środowiska Gaz skroplony który wydostał się do środowiska intensywnie paruje co może mieć katastrofalne skutki dla osób postronnych, w kierunku których pary gazu zaczynają się przemieszczać zgodnie z kierunkiem wiatru. W takiej sytuacji do momentu ewakuacji zagrożonej ludności należy maksymalnie ograniczyć emisję toksycznej substancji gazowej. Metodą podawaną w literaturze [20 s.228] jest pokrycie skroplonego i wrzącego gazu pianą gaśniczą, która nie może jednak zawierać w swoim składzie wody ze względu na gwałtowną rekcję wody ze skroplonym gazem. Pokrycie plamy skroplonego gazu dwutlenkiem węgla w postaci pokrywy śniegowej może ją odizolować od atmosfery która w tym przypadku jest głównym źródłem ciepła parowania umożliwiającego przechodzenie toksycznego środka z fazy ciekłej do gazowej. Obecność dwutlenku węgla w postaci stałej spowoduje znaczne ochłodzenie skroplonej plamy i odebranie z jej powierzchni ciepła niezbędnego do jego sublimacji. W ten sposób można chwilowo ograniczyć intensywność parowania co w początkowej fazie awarii może mieć duże znaczenie ze względu na równolegle realizowaną ewakuację zagrożonej ludności znajdującej się na prognozowanym śladzie rozprzestrzeniania się skażonego powietrza. |
ratownictwo [małpka] chem.pl