Likwidacja źródła wycieku.

Najważniejszym zadaniem w czasie akcji ratowniczej jest likwidacja źródła wycieku. Wyróżnia się tu kilka metod postępowania w zależności czy źródło wycieku zlokalizowane w instalacji stacjonarnej czy też w zbiornikach mobilnych. W przypadku zbiorników mobilnych (kolejowych i samochodowych) zaleca się stosować metody możliwe do wykonania w warunkach terenowych, mają one jednak tą wadę że są doraźne i krótkotrwałe i nie dają pełnego bezpieczeństwa dla otoczenia. Polegają one na założeniu opasek, klinów i korków w celu opanowania wycieku toksycznej cieczy ze zbiornika. Takie postępowanie nie jest w pełni bezpieczne i skuteczne. Podobnie jak uszczelnianie uszkodzonej armatury za pomocą zaciskania końcówek rurowych hydraulicznymi zgniataczami. W awariach stacjonarnych doraźnym postępowaniem jest również stosowanie uszczelniania w postaci poduszek powietrznych. We wszystkich tych przypadkach takie zabezpieczenia należy traktować tylko doraźnie - na czas usuwania skutków awarii - a następnie w celu całkowitego zabezpieczenia zbiornika toksyczną ciecz należy przepompować do innego zbiornika. Najbardziej skutecznym i długotrwałym sposobem uszczelniania zalecanym w literaturze [zob. literatura 16] jest "umocowanie łat za pomocą kołków gwintowanych zakończonych płaskimi klinami. Kołki tego typu wbija się w szczelinę i przekręca o 90 stopni celem umocowania ich od wnętrza. Łatę i uszczelkę dociska się za pomocą nakrętki". Najnowocześniejszym jednak sposobem postępowania w stosunku do cieczy jest podciśnieniowy system uszczelniania przedstawiony na fotografii: